- atributiv
- sif. qram. Atributa (2-ci mənada) aid, atribut mahiyyətində olan; təyini, təyin kimi işlənilən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
atributiv
Look at other dictionaries:
atributiv — ATRIBUTÍV, Ă, atributivi, e, adj. Care are funcţie de atribut (2). – Din fr. attributif. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 atributív adj. m. (sil. tri ), pl. atributívi; f. sg. atributívă … Dicționar Român
atributív — adj. m. (sil. tri ), pl. atributívi; f. sg. atributívã, pl. atributíve … Romanian orthography
atributivlik — «Atributiv»dən mücər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
